http://kossobor.neon24.pl/post/96119,gramsci-i-mona-lisa

Głos w sprawie sztuki zdegenerowanej  autorstwa Hanny Solway - Kossobor.

.

Dzięki za to świadectwo i przypomnienie tekstu Gabriela. Świetny tekst. Przypomnę jego kluczowy fragment, jeden z kluczowych:

"zatrzymajmy na chwilę kadr, popatrzmy na łódź i stojących na kamieniach ludzi, niech lont przy muszkiecie trzymanym w rękach francuskiego żołnierza, nie spłonie do końca. Popatrzmy też na wzgórza, które wyglądają tak jakby wylano na nie płynne złoto. Wszystko co przez tysiąclecia narosło pomiędzy bezbronnymi prawie ofiarami stojącymi na plaży, a ukrytymi w jesiennych lasach Mohawkami, nazywamy kulturą."

... i dystrybucją dóbr kultury i dzieł sztuki ...  

"Można też mówić cywilizacja, bo nie ma to znaczenia. Nie interesują nas spory o definicje, ale istota. Kultura jest zawsze tworem silniejszych. Kultura nad wielkimi jeziorami była tworzona przez plemiona osiadłe takie jak lud Mohawk, a celem jej było wywołanie przerażenia i respektu w słabszych i mniej twórczych ludach. Potem przybyli biali, którzy mieli jeszcze lepsze i ciekawsze sposoby na stępianie instynktu Indian. Bo o to w istocie chodziło zawsze – by odwrócić uwagę słabszych, ale mimo to groźnych ludów od kwestii najistotniejszej – walki o przetrwanie. Kultura pozwalała, z czego zdali sobie sprawę nawet Mohawkowie, oszczędzać ludzi i krew, a także podbijać sąsiednie ludy poprzez samą tylko demonstrację siły. Obszar, który nazywamy kulturą ma u samego spodu zawsze ten sam mechanizm. Dlatego najgłupiej postępują ci, którzy oznajmiają głośno, że fascynuje ich kultura innych ludów, a potem usiłują ją naśladować bez zrozumienia czym ona jest w rzeczywistości, jak małpy zupełnie."

Następuje dalej historia Van Gogha i firmy Goupil zajmującej się per analogiam podobnymi socjotechnikami, choć nieco subtelniejszymi. Fakt pozostaje jednak faktem, że krew się tam polała i to krew biednego Vincenta, który nie chciał nawet wyjawić kto i w jaki sposób. Najwidoczniej była to niewidzialna ręka rynku.

Gust widoczny na zdjęciu nie będzie / musi każdego zachwycać, choć niewątpliwie przedmioty pasują do siebie.

Gdy byłem małym dzieckien  zanudzałem gości i rodziców  w domu  hasłem "Narysuj mi konia". 

Test Konia jest do tej pory dla mnie  jednym realnym testem artysty malarza. [Poza wyjątakmi jak mawiał Franciszek Starowiejski Baba ma mieć cyc i on tego cyca umiał namalować].

Bardzo wielu ludzi ma zdolności plastyczne i tego konia realnie odtworzy - ludzie naprawdę zdolni w malując konia wyjdą poza sztampe. A reszta to już nic.

Jaką rolę ma ASP lub licea plastyczne - oduczyć malownia konia.

Dlaczego czasami współczesne bohomazy jeszcze nas poruszają - np. prace  Stacha z Warty. Bo twórcy do końca zachowują  możliwośc zdania Testu Konia.

Przez  część znajomych tak plastycznie uzdolnionych i po ASP - miałem  przez szereg lat styczność ze środowiskiem.    Dziwni ludzie wypalają się od środka i samokłamują że rozgłos i sukces nie ma wiele wspólnego z wartością ich prac.

Nie..,tam chodxi o coś innego :))

.

Ależ, Magazynieru, ja pisałam o czymś innym...

Cały mój dom jest zawieszony obrazami.

Wacek już poleciał nieprzytomny. .nie doczytał jak zwykle 

.

Zapomniałam w zasadzie o tym artykule. A tam istotne konstatacje są. O niszczeniu człowieka.

Dzięx! :)

Oryginału nie czytałem. Polegałem na streszczeniu Adamo21 z niejakim powątpiewaniem.

http://kossobor.neon24.pl/post/96119,gramsci-i-mona-lisa

Panie Wacku, ten link dałam 2 razy. ..po co !, ?. 

Widzi Pan ? Nie warto pisać,  bo NIKT nie czyta. 

Nie wiem...włosy z głowy  rwać..

I Pan pochwalił mój tekst?  To co było przedmiotem pochwały? 

?

?

Sama widzisz. 

Te moje mini wpisy to jakoś krzyk rozpaczy. 

Żeby nie było że zaniedbałam

.

Odniosłem się do tego, co mnie zainteresowało. Nic więcej.

A jeśli idzie o temat konia w sztuce, to zawsze on jest / był większym wyzwaniem dla rzeźbiarzy niż wspomnianych malarzy. Z własnego doświadczenia wiem, że 'łatwiej' rysować lub malować postać kobiety niż mężczyzny, co możnaby odnieść do tematu konia.

W tym zalinkowanym przez Marylkę artykule pisałam, po co są Sasnale. 

Nawet dałaś foto sasnala nad pisuarem

.

Zostawiając trochę na boku Gramsciego zwracam uwagę na trochę inny aspekt - rynek dóbr luksusowych i masowych.

Jeszcze nie dawano dobro luksusowe wymagało – dobrego jakościowo materiału, wykwalifikowanego pracownika i czasu.

Przykład tak nie odległy jajka Fabergé a w świecie mody angielska wełna i odszyte męskie garnitury lub indyjska bawełna i koszule.

Masowa produkcja, sztuczne tekstylia i chęć zysku wymaga – by cała oferta dla mas Haute couture była jedna wielka ściemę.

Mam więc dziś w ofercie – szyte w polski małych firmach z kiepski materiałów kolekcje dla paryskich domów [jest u nas już taniej niż w Chinach i nie ma kradzieży wzorów].

Historia z rynku krajowego naszego kreatora mody Arkadiusa – nie potrafił szyć, nie znał się na materiałach i nie widział jak wygląda odbiór jakościowy uszytej sztuki – wiedział za to że towar ma być drogi a własny pracownik nieopłacony.  To chyba w jednej tv exflama Kulczyka nie potrafił w nepalskiej szwalni prosto przeszyć ściegu i nie rozróżnia materiałów ale jest projektantką.

Mam więc olbrzymi zysk kreatorów rynku tekstyliów że masy i celebryci przepłacają za badziewne szmaty. Tam każdy element życia szmaty jest wykorzystany nawet z utylizacją w Afryce.

Rynek tekstyliów wymaga wsparcia medialnego zatem i jest promocja nowych trendów mody.

Ja to się ma do rynku sztuki np. malarstwa - nie wymaga się dobrego jakościowo materiału, wykwalifikowanego pracownika i czasu.

Bohomazy muszą być tworzone hurtowo, tanio, i bez cienia jakości.

To się wiąże też z rynkiem sakralnymi – dlaczego na zachodzie burzy się stare kościoły, przerabia wnętrza na modernistyczne – bo stara sztuka sakralna szerzej dostępna może zakłócać odbiór sprzedaży nowej kolekcji jeansów w kolorze sraczki i dziurami na tylnej stronie.

To że mamy w muzeach dzieła poprzedniej epoki – nie zakłóca rynku tekstyliów, trzeba do galerii pojechać a przekaz w mediach danych dział to nie jest emocja odbioru osobistego.

Właśnie w starych kościołach mamy do czynienia ze starym rzemiosłem i oddaniem triady platońskiej: prawdzie, dobru i pięknie.

Szereg dziesięcioleci na zachodzie za pomocą sztuki współczesnej walczono z pozostałościami triady w życiu społecznym [ naziści dobrze to ujęli sztuka zdegenerowana].

Obecnie w kraju, walka z kościołem to też wymiar walki estetycznej. Resztki starej sztuki i jej wartości są pewną zawadą w handlu tekstyliami przez galerie.

Kobiety polskie po prostu czują że oferta modowa nie jest zgodna z ich estetyką wyglądu.

Kolejna sprawa rynek dodatków – zwykła torba skórzana [z ekoskóry] i cena z kosmosu bo drobny znaczek i projekt jak z gardła psu wyjął. Rzeczoznawcy mają nawet łatwiej – podróbki torebek są lepiej wykonywane od oryginałów.

Sasnale – są więc tylko drobnym trybem szerokie machiny propagandy oraz rynku.

Masowa produkcja dóbr brzydkich, niskiej jakości i sprzedawanych po akcji reklamowej w cenach absurdalnych potrzebuje podpory ze strony sztuki zdegenerowanej.

Pan sobie przeczyta Thorstein Veblena "The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions" (1899).   

Prozniactwo uszlachetnia czyli teoria ekonomiczna Thornsteina Veblena

https://www.youtube.com/watch?v=bU2_kftI9m4

Artykul w Science "Quantifying reputation and success in art"

http://barabasi.com/f/972.pdf

"In areas of human activity where performance is difficult to quantify in an objective fashion, reputation and networks of influence play a key role in determining access to resources and rewards. To understand the role of these factors, we reconstructed the exhibition history of half a million artists, mapping out the coexhibition network that captures the movement of art between institutions. Centrality within this network captured institutional prestige, allowing us to explore the career trajectory of individual artists in terms of access to coveted institutions. Early access to prestigious central institutions offered life-long access to high-prestige venues and reduced dropout rate. By contrast, starting at the network periphery resulted in a high dropout rate, limiting access to central institutions. A Markov model predicts the career trajectory of individual artists and documents the strong path and history dependence of valuation in art."

99% galerii i innych instytucji maja niski rank, ze  obracanie w nich daje bardzo niskie szanse (1/2500) aby moc sie pzrebic do wielkosci, ktora jak sie osiagnie poprzez bytnosc wsrod 1% instytucji, ktore cos znacza, mozn jsu utrzymaz wysokim prawdopodobiestwem 50%.  Czyl spasc w dol jest duzo trudniej (50%) niz sie wydrapwac w gore (0.04%).

Autorzy rekomenduja wprowadzenie loterii aby selekcjonowac losowo malo znanych artystow i dac im dostep do znanych galerii, gdyz pokazali, ze to warunki poczatkowe (brzegowe) procesu (ruch stochastyczny Markowa) do slawy glownie determinuja rezultat.

Jakaś felerna jestem co do mody, proszę Pana :) Krótko mówiąc - moda całkowicie mi wisi. Ale zgadzam się z Pańską opinią co do tandety wciskanej za wielkie pieniądze i terrorze metki/logo. Zdumiewa mnie niekiedy sąsiadka /wspólne herbatki/, gdy zaczyna taki temat. Znaczy - zaczynała, bo już nie zaczyna, nie znajdując we mnie rozmówcy. Zaciągałam się bowiem papieroskiem, odchylałam i patrzyłam nie widzącym wzrokiem poprzez sąsiadkę :) 

Z Sasnalem, jak napisałam w notce tu zalinkowanej, było tak, że on, gdy wywindowano go na extra malarza, to facet zaczął w mediach z pełną pogardą i wyższością /rasową?/ pouczać tutejszy "motłoch". Normalnie takie malarstwo kwituję w krótkich, żołnierskich słowach: do dupy. Szajs. No ale dziad zaczął wchodzić nam z buciorami na głowę. Gdy ceny na jego obrazy osiągnęły w "Europie" ponad 300 tysięcy ojro, dostałam wiadomość o ewidentnej ustawce cenowej. Do tego stopnia, że ta cena i "zakup" był jedynie wirtualny, medialny, a nie rzeczywisty. Miało tylko być o tym głośno w Polszcze. 

Jednak "metki" działają na - zdawałoby się - normalnych ludzi. Z wielką pompą otwarto ongi u nas wystawę sztuki francuskiej. Tłum w muzeum był niemożebny. Pół Gdańska się zleciało. W tym koledzy malarze. Szału co do dzieł nie było, to była jakaś druga, trzecia liga, wyskrobki z muzeów francuskich /pewnie kwestia ubezpieczenia zadziałała, albo i pogarda elegancji-Francji dla polskich tubylców/. Więc mniejsza o tę połowę Gdańska, ale rozmowy pod francuskimi obrazami z kolegami malarzami mnie powaliły... Wszystko było cudowne! Nie widzieli miałkości i bylejakości, nie widzieli ewidentnych błędów kompozycyjnych i malarskich. Widzieli obraz francuski! 

Ergo: metka wymiata! :(

W formie skrótowej pozwolę się odnieść:

1. Kwestia teorii ekonomicznej Thornsteina Veblena.

Ma ona i dziś zastosowanie np. pozycjonowanie marek dóbr luksusowych. Specjalna kolekcjonerska edycja np. rolki papieru toaletowego z nadrukiem.

Podejście jednak do mody Veblena jest w odniesieniu do realiów końca XIX wieku. Nie uwzględnia Veblen - wydarzeń z XX wieku.

Masowej produkcji wyrobów z projektowanym czasem życia. [Tak praktycznie nie ważna jest marka lodówki po 7 lata pęka uszczelka w drzwiach].

W przypadku rynku mody są to coroczne nowe kolekcje [inna kolorystyka inny fason], wyroby z użyciem najgorszych niebezpiecznych barwników i bawełny. Wyroby luksusowe [ tzn. marki wmawiane masom za takie] – mają karygodnie niską jakość.

Moda ma też ujecie ideologiczne – zacieranie różnic płci, wieku, - jest istotną częścią wojny kulturowej.

Inaczej też dziś należy ująć klasę próżniaczą bo w przeszłości był jej inna rola.

W Japonii arystokracja dworu cesarskiego mogła się bawić w finezję kształtu jadeitowego zestawu do kaligrafii, czy cyzelowaniu ceremoniał picia herbaty – tylko że te artefakty były wtedy cenne i są dziś. Klasa próżniacza – w społeczeństwach barbarzyński Veblena miała też inna rolę – to był czas kiedy elity odpoczywały po czasie wojen a gdy dekadencja się zbyt rozpleniła [ zbyt mało był osób z kręgów sterowniczych które łączył twarda grę o władzę i finezję zabawy] następowała supremacja rodów wojowników zamiast urzędników.

Kolejna zmiana - oprócz masowej produkcji – w XX wieku mamy realny w czasie przekaz audi wizualny. Czyli te wszystkie sieci , telefon i portale społecznościowe.

To że konkubina cesarska wprowadziła nową fryzurę na prowincję docierało po jakimś czasie. Dziś nowy fota Paris Hilton jest odbierana w tym samych czasie wszędzie.

Nie ma dziś klasy próżniaczej np. w/w Panna Hilton jest jednym z lepszy menadżerów od wizerunku i ciężko pracowała by się wybić i utrzymać. [Np. wynajęcie sobowtóra by kasować kluby za obecność na imprezie]. Polskie blogerki modowe – to prawdziwe harpie biznesu.

Nie ma dziś klasy próżniaczej w ujęciu Veblena – pewien sztuczny jej wizerunek świat celebrytów ma służyć temu by galeriach nastolatki kupowały fasony ubrań promowanych przez celebrytki. To jest ciężka praca celebrytów na kieliszek chleba lub szczyptę proszku.

W czasach Veblena – inaczej wyglądała ekonomi dziś poziom konsumpcji jest fundamentem gospodarki i ludzie mają mieć debet a nie oszczędności.

By debet był powszechnie akceptowalny jako forma istnienia – sztuka nie może odpowiadać triadzie Platona, przekaz religijny nie może odwoływać to roztropności i myśleniu poza horyzont jednodniowej konsumpcji a emocje mają być na poziomie instynktu.

Według mnie to co prezentuje Veblen jest pewnym przyczynikem do próby nowego opisania rzeczywistości.

.. Kazdy glupi potrafi zaplacil duzo za duza jakosc ale tylko prawdziwie bogaty moze pozwolic sobie na tak pozorna nieracjonalnosc aby placic duzo za szajs. ..

Producent Spelling ojciec aktorki z serialu Beverly Hills 90210 - [ tej maszkary ] pozostawił w spadku rozległy dom który była takiej jakości że lepiej był go był zburzyć niż wyremontować – tylko ze ten szajs w swoim czasie robił za rezydencje i Spelling mamił nim inwestorów.

Dziś większości z nas płaci dużo za szajs. [np. podkoszulka – oclona w Gdyni koszt 4 złote w sklepie 40 złotych].

2. W kwestii artykułu w Science

Tłumaczę sobie go tak nad stawem chłopcy puszczają kaczki, po wodzie rozchodzą się fale i możemy wyliczać [na wzór autora] jak nakładają się fale z kolejnych pluśnięć kamienia o wodę.

Różnie to chłopcom wychodzi i jednym jest łatwiej a innym trudniej. Ba nawet matematycznie wyznaczono że część chłopców z góry skazana jest na lepsze rzuty. Fakt staw ma nie regularną formę i pomostu najlepiej wychodzą rzutu i stamtąd chłopcy powinni rzucać.

Fakt autor zapomniał o jednym kto sprzedaje bilety na pomost i robi selekcję chętnych

Czyli to moje odniesienie wyżej jest sensowne 

.

Proszę się nie gniewać ale trochę już się sam zaplątałem w komentarzach. [winne miejscowe znieczulenia].

Co Veblana po krótkim przeglądzie ciekawie go prezentują na dziwnym portalu

http://przeglad-socjalistyczny.pl/opinie/ideologie/269-narloch.html.

I ten rozdział Moda – efekt marnotrawstwa i konsumpcji na pokaz - jest dość przystępny.

Ale Verblan to trochę nie aktualny autor.

Dla mnie kultura danej społeczności/narodu zawiera też sztukę w jej bardzo różny odmianach – to jest sztuka artystyczna w tym sztuka ubioru oraz sztuka wojenna. Takim przykładem jedności jest III Rzesz jej strona wizualna oraz krój mundury od Hugo Bossa do forma prowadzenia wojny.

W tym przypadku wojna kulturowa wydana mojemu krajowi – odbija się na przyjmowaniu cudzych wzorców od strony wizualnej, ubioru po zanik sztuki wojennej.

Jak stwierdził Kopernik – pieniądz gorszy wypiera pieniądz lepszy – podobnie mam w aspekcie kultury ta gorsza wypiera lepszą [ z mała różnica nabywca w krajach kolonialnych sam opłaca swoją zgubę]

A swoją stroną – szukałem ostatnio plakatu jakieś reprodukcji na ścianę i tak przeglądam te oferty i szukam coś naszego z XIX wieku np. Kossaka i nie ma.Na wiosnę miałem darmowy wyjazd do Krakowa to zwiedziłem sobie rynek wstąpiłem do galerii w Sukiennicach i stąd pomysł na plakat. Najbardziej zdziwiłem się ofertą handlarzy na bramie floriańskiej - to wygląda tak jakby w chińskim plastyku w ramach wprawki maluje się na temat a potem te prace sprzedaje do hurtowników. Jeleni na rykowisku nie spotkałem więc wróciłem z niczym, ot nie ma już pacykarzy zostali artyści od bohomazów  i garstka malarzy.

Można jeszcze -atakując dzieła wielkich twórców - domalować wąsy Giocondzie, jak wiemy. A demi-monde wokół sztuki /krytycy/ natychmiast wywinduje nazwisko takiego fryzjera na szczyty i potem dziatwa Bogu ducha winna uczy się tego na kursach historii sztuki. 

O stosowny szyk dbamy na okoliczność wizyt, kościoła, teatru, koncertu, uroczystości oficjalnych /Michnik w croxach w pałacu prezydenckim... - no ale on jest z tej innej kulturki/ i rodzinnych. Oraz... jeździectwa. W tej dziedzinie nic się, na szczęście, nie zmienia. Obowiązują żelazne zasady. Łachmyctwo w siodle jest obrzydliwe i godne pogardy. /Księżniczka Anna była świetnym jeźdźcem :)/

Ma Pani wyczucie - do dziś sobie darować nie mogę że nie pojechałem do Warszawy na wystawę Branda.

O tym że jest dowiedziałem się parę tygodni przed zamknięciem, katalog głowny był podbno świetny. 

Był lata temu taki portal pinakoteka zaścianek - Galeria Malarstwa Polskiego 

Takie vademecum o malarzach z XIX wieku.

System sie nie zmienia tylko jego parametry.  Punkty rownowagi moga byc osiagniete w roznych miejscach na krzywych rzadzacymi systemem. Zmiany sa glownie ilosciowe. Informacja plynie szybciej, technologia produkcji sie zmienia pozwalajac na przestawienie produkcji na nowe modele bardzo szybko.  Z jednej strony jakosc jest  gorsza niz dawniej ale zato kompensuje sie ja iloscia i roznorodnoscia.  Dawnie jedna para butow starczala na lata ale tez sie boso chodzilo do kosciola aby je oszczedzac i buty zakladalo dopiero przed wejsciem do kosciola.  A teraz dziewczyna moze miec kilkanascie par butow.  Materialy sa ciensze i tansze ale tez ich sie tak czesto nie pierze gdyz nie nosi sie jednej koszuli kazdego dnia.  System ekonomiczny zawsze byl oparty na konsumpcji tyle, ze teraz to widac, gdyz konsupcja nie sprowadza sie do zaspokajanie podstawowych potrzeb tylko. Potrzeby sa kreowane i to zawsze szlo z gory w dol. To Veblen wlasnie wprowadzil do obiegu pojecie conspicuous consumption.  I to jemu zawdzieczamy pojecie conspicuous leisure.  Dlaczego conspicuous?  Aby bylo widac, ostentacja, szpan. Kazdy go troche chce miec. Dla jednych jest to extra torebka z metka a dla innych to jest buda dla pieskow z klimatyzacja za $300k (see Paris Hilton).  Ludzie placa za szajs, jak Pan mowi, ale wiekszosc to robi chetnie i swiadomie.  Oni nie chca wiedziec, ze koszulka kosztuje tylko 4zl, za ktora placa 40zl.   To wszystko jest zgodne z Veblenem.  Ale tez sa nowe technologie i wiele produktow dzieki nim ma lespza jakosc.  Jeszcze 30-40 lat temu sillnik samochodu szedl do remontu po 100 tyz. km a teraz smialo mozna jezdzic i 300 tys km i karoseria przy tym nie rozpadnie sie od rdzy.

"Po co funduje się nam medialnie ten ostentycyjn konsumpcjonizm". - Nikt tego nam nie funduje. My za to placimy i nawej jestysmy zadowoleni z tego. Mamy wiecej niz jedna pare butow i nie musimy ich oszczedzac.

"dlaczego te elity cały czasa walczą a nie konsumują na pokaz"  -  Konsumuja. Niech sie juz Pan o nich nie martwi. Czasami konsumuja tak jak w tym dowcipie o noworuskich:  Iwan, ile zaplaciles za ten krawat? $500.  Iwan, ty glupi jestes, ja znam sklep, gdzie on kosztuje $1000.

"Bo nie są jednak panami tego świata" - Moze Pan wyjawi kim sa Masters of Universe.

Mam inną perspektywę - wdrukowuje  się nam wzorce zakupu na kredyt oraz instynktownych zakupów, braku refleksji zakupu na kartę. Fakt w XIX wieku lichwa na poziomie prowincji też była w rękach pewanej kasty i   też rzerowała on na emocjach i potrzebach ludzkich.

Jednak obecnie jest to cała machina globalnych graczy którzy głowią się jak sterować emocjami i potrzebami zakupowymi pojedynczego drwala z Cisnej.  Jak jest różnica między XXI a XIX wiekiem - dobrze o oddaje to historia  USA mimo ustaw dzis panuja Trusty.  

W XIX wieku lichwiarze na mieli siły w dowlony sposób zmieniac kulturę , wzorce zachowań, roli bilogicznych i społecznych swoich wierzycieli -  fakt to był pasożyty ale wierzyciela nie doprawdza do stanu agonalnego.

Kto konsumuje na pokaz - wyznaczeni do tej funkcji celebryci [ ba im nawet się powierza kredyt na tą konsumpcje] a nie członkowie rodów o starych pieniadzach.  Tam gdzie są naprawdę duże pieniądze - nie odstawia się pozkazówek i nie błyszczy się w mediach a nawet zakup antyku do jest długa negocjacja o cenę. 

Lista najbogatszych jest dla gawiedzi by się cieszyła.

Słynna jest ta żarówka z budynku straży w Kalifornia - świeci stale chyba od 1904 roku.

Są jeszcze gdzeniegdzie resztki więzi w instytacjach  o starej kulturze że żegna się sie tych co odchodzą [szkoły, biura, służby], choć i to się zmienia - np. był  pogrzeb znajomego a zieć i córka żyją i pracują  w lubuskiem i w/w instytucji nikt się na pogrzeb nie pofatgował, jakieś formy kondolencji nie złożył od dostali przysługujący urlop.

To wszystko ma być takie nietrwałe - wiezi społeczne, rodziny, ubrania, meble, narzędzia pracy i bohomazy w galeriach - wszystko takie jednorazowe i teoretycznie łatwe do utylizacji. 

Nie rozumiem - koniecznośc i oczekiwanie podania przeze mnie  centrum jakieś grupy kierowniczej lub jednosobowego reprezntanta  świadzy  to że  strona pytająca ma takie hierachiczne - werykalne  podjeście do rzeczywistości struktur władzy.

Mi wystarczy ogólene rozpoznanie grup, lobby - pewnych struktu płaskich które czasami się zderzają z soba  i jak zderzenia płyt tektonicznych - obserwujemy chwilowe trzęsięnia, rosnące naprężenia.

Przykładowo  widzmy Brukselską biurkrację - czujemy że jest to teatr kukiełek rozgrywany z zewnątrz, w pierwszym odruchu przypuzczamy że stoi za tym Berlin [ Ale jest maksyma wystrzegaj  się pierwszych odruchów mogą  być szlachetne]. Zatem pytanie co kręci Brukselą z ukrycia ile grup i frakcji. Ot to takie dawne zabawy i intrygi eunuchów i ich stroników na cesarskim dworze w Bizancjum. Czy napewano za daną intrygą stoi ta frakcja eunuchów i nie jest sterowana przez inną. 

Cóż z pozycji prowincjonalnego podanego cesarza - gdy robie obstrukcje wobec nowego edytktu cesarza wiedza który eunuch za edyktem stał jest drugorzędna.

Mnie to przypomina czasy młodości w PRL. ..tym  ,,głębokim,, 

Oglądało się w gazecie oficjalne fotografie z moskiewskich uroczystości.  Kto obok kogo stał na trybunie. .itd..

:)