Dzięki:) Miałam przygotować na jutro może... coś innego...ale wczorajsza dyskusja pod notką przypomniała mi... 

Ten tu tekst jest 'przez Parasola' :)) 

.

Ojtam...zaraz wina! Inspiracja :))

.

Miałam nadzieję dowiedzieć się co było tym fundamentem dla następnych pokoleń..czy mieli jakiś. Może nie ksiązkę a film? Lub jeszcze co innego?? 

Celowo zostawiam temat "Pismo Świete"....bo ilu tu obecnych nastolatków czytało?? Ministranci trochę ...z obowiązku. 

Ciekawe co "po Henryku"?

.

Też nie jestem. Czytanie jako główne zajęcie dziecka nie jest typowe....

Hans ...no owszem, też ...jeszcze Zorro...Miałam odbiornik tv w domu a koledzy mogli oglądać dorywczo, u rodziny.... Niestety za pierwszym razem był nadawany w porze mszy niedzielnej dziecinnej...Musiałam wstać na wcześniejsza... Ale za to w zabawach na ulicy to ja znając fabułę byłam Zorro...Do czasu...rzecz jasna;).

.

Emil Ericha Kaestnera z genialnymi rysunkami Bohdana Butenki i Marek Piegus ze swoimi przygodami i Wielka, większa i największa Broszkiewicza.

Była jeszcze jedna rzecz o której warto wspomnieć to uniwersytet rodzinny, czyli przysłuchiwanie się dorosłym jak mówią o wojnie, o stalinizmie, o księżach, o prymasie i Kościele, o odczuciach po śmierci Bieruta i innych rzeczach nieobecnych w strefie pop. Był dreszczyk, bo wiedziało się, że choćby smażyli w smole to...

Dwie wersje:

choćby cię smażyli w smole nie mów co się dzieje w szkole... Tak też nam nauczyciele niktórzy wbijali do głów

.

A : nie mów nikomu, co się dzieje w domu - to jasne

.

Sorry, sorry!!! Jeszcze w 'Pustyni i w puszczy' czytane głośno przez ciocię w wakacje.

Bo jak coś niefajne - to się opuszcza i czyta dalej:))

.

Szklarskie i inne takie - jasne

.

Ja mam dla Pana bardzo dużo empatii...ale ....proszę skorzystać z rady starej czytaczki:))

.

Jest coś, ale wstydzę się powiedzieć... Joannę Chmielewska czytałam chętnie i po kilka razy. Ostatnie dobre to Autobiografia. Później się powtarzała.

"Stąd do wieczności" czytałam trzykrotnie. 

To nam po drodze.

Zaczęłam od podglądu w pociągu relacji Kraków Wrocław lektury pasażerki, co się dusiła ze śmiechu przy czytaniu.

Coś czerwone w tytule...Jamnik na okładce:))

Ona wsiadała w Opolu. Następnego dnia i ja miałam tam sprawę. Przy okazji weszłam do księgarni na takiej ulicy, prostopadłej do dworca i powiedziałam że tu znajoma wczoraj kupowała kryminał ...z czymś czerwonym w tytule...i ja też proszę. Panie niechętnie sięgnęły "pod ladę" i mi sprzedały. No i jadąc do Krakowa z kolei ja śmiałam się jak gupia do sera;).

.

A potem poszło.... 

.

Jeszcze nie umieramy....jeszcze nie jeden Żmudzin na nas czyha:))) Proszę go omijać i już;).

:))

.

Aha... tez do pewnego czasu 'czytałam kilka tytułów na okrągło'. Jeśli tylko brakło nowości , a przy moim tempie czytania to bywało nie raz... To Joaśka była w sam raz. Jeszcze kilka innych na zmianę

.

Pierwszy tekst, jaki przeczytałam głośno, to był jakiś kominikat w gazecie, miałam wtedy cztery lata. Od tamtej pory czytam wszystko, dlatego nie będę pisac o lekturach. Do czasu studiów czytałam średnio dwa tomy dziennie - czegokolwiek :)
Potem trochę musiałam zwolnić, bo trzeba było rysować projekty.
Tempo czytania wyraźnie mi się pogorszyło wraz z akomodacją, przez okulary to już tak szybko się nie da "fotografować" stron, bo ostrość siada na brzegach :) - ale tomik dziennie spokojnie, tyle, że już nie bardzo co jest czytać....

Tzn. wszystkie dobre książki, jakie można kupić, nie zapełniają potrzeby czytania - to teraz siedzę w internecie - i czytam :)

Żmudzin był lepszy u Waligórskiego.

No paczpani....jest nas trochę:)).

Czytających.

To wczesne czytanie było cudnym wynalazkiem, nic człek nie musiał : bo pani zadała. W wakacje nawet podręczniki miałam przeczytane... Potem Ojciec bywał wzywany do szkoły... To osobna opowieść:))

.

O ! I to jest dobry trop:).

.

Że można przeczytać dużo. Stad mówienie 'czytałam wszystko' jest jakoś uprawnione... Choć jasne że przecież nie dosłownie:)) 

A ! Pozwalało mi np brać poza długą listą oczekujących ksiazkę grubaśną z biblioteki... Panie wiedziały że rano odniosę i nikt nie spostrzeże:)).

Aha... 

Na skrzyżowaniu internetowych dróg spotkałam @rk1 Który prosił by Pana pozdrowić. Co czynię z radościa:)

.

Czytając szybko można przeczytać większa ilość ksiażek. To nie jest obowiązkowe:). Można czytać, z wielką korzyścią dla siebie, tylko Pismo Święte. 

.

Po prostu trafił Pan do grona szybkoczytaczek...i tyle..:)))) Gadamy sobie:)))

.

NOO , dobrze jak dobrze. Widzisz co Telok napisał?

To ma sens:))

Choć ja lubiłam dużo czytać.

.

Szkoda, bo głos był w temacie.

Bo notka o tym przecież, ze wśród masy lektur czytanych zachłannie...te dwie (i jeszcze kilka innych) pozwoliły mi "ustać na nogach"...pod wodospadem cudzych słów:)

Powaznie.

.

Szybkie czytanie do nauki mało się przydaje. Chyba, że nauki głupot do ZZZ. Jak mam coś "rozgryźć" to zwalniam i czytam kilka razy. Ale w celach dziennikarsko-publicystycznych jest nieocenione.

Szybkoczytaczy łatwo poznać po tym, że szybko mówią i bazgrzą - ani ręka, ani gęba im za mózgiem nie nadąża.

To ja, to ja :)) Coryllus świadkiem :))

.

:)

Dzięki

.

Czytałam 'tomki'.... Proszę o notkę. Pogadamy...i inni pewnie też. Bo to wszyscy znają;).

.

Muszę się na razie wziąć do pracy... Ten dzisiejszy tekst to niechcący..przez Parasola.

A ja mam pisać cd tego neurotycznego bohatera.

.

nie tylko chłopców, tomki skutecznie pobudzały i dziewczynki, nawet zaszycik założyłam, w którym rysowałam zainspirowane tomkowymi "wyprawy", tudzież jak naprawdę wyglądał grizzli ;)

Uduszę Pana. Gabrysiowi z pianą do twarzy...pisze wtedy świetne tekstu.

Proszę o Tomki.

OK?

.

Dobranoc:)

.

Karol Olgierd Borchardt "Znaczy kapitan" i następne jego autorstwa.

Książki czytane jednokrotnie, ale te, z których coś w głowie na dłużej zostało. W tym przypadku też okazuje się, że fakty podane w towarzystwie anegnoty, łatwiej wchodzą do głowy i na dłużej zostają. 

Jeszcze Czajka i Magdalena Samozwaniec.  

Świety tekst, powrót do krainy wyobraźni dziecięcej i młodzieńczej. Henryk był na pierwszym miejscu, Trylogia przeczytana w wieku 9 lat. Do dnia dzisiejszego pewnie ze 20 razy. Poza tym wszystko Karola May'a, Coopera (dopiero dziś widzę, że był słaby), Szklarskiego i Wiernica. I tu mam najgorsze, wstyd się przyznać, ale prawie wszystkie, jakie były w bibliotece na wsi, wojenne radzieckie powieści. I komiksy, wszystkie jakie były dostępne.

Pamiętam tekst Coryllusa o Czajce napisany bez zdradzenie - o kim pisze:)) Myślałam że się uduszę w trakcie czytania, z ciekawosci, kto to... 

Na koniec się okazało, ze Czajka Stachowicz.... Ledwie przeżyłam ...tak długo bez oddechu:))

.

Ją oczywiście czytałam...i Samozwaniec... 

.

Gratulacje! Świadomie lub przypadkiem, ale zapoczątkowała Pani dział: Książki w Szkole nawigatorów. I przy okazji tak oczekiwaną przez wielu "palarnię";-)))

Fajnie się czyta i wspomina własne książki "które nas ukształtowały"...

Niezbadane są wyroki Boskie. I narzędzia takoż;-)

Miałem jechać pociągiem, wiec wziąłęm sobie nowozakupioną książkę Trzech panów w łódce, nie licząc psa. Parskanie śmiechem oczywiście zwróciło uwagę współpasażerów, więc postanowiłem zdusić w sobie śmiech, co spowodowało jeszcze większą wedołość. Do książki wróciłem po jakimś czasie i ku swojemu zaskoczeniu nie wydała mi się aż tak śmieszną.
Podobne przygotowania do podróży, tym razem morskiej, opisał Farley Mowat w Zwariowana łódka, czyli żałosna historia radosnej przygody. Z kolei z jego książki o wilkach w Kanadzie Nie taki straszny wilk pamiętam zdumiewającą rzecz, że żywią się one także myszami, a moją wesołość wzbudził fakt znaczenia areału osobniczego po wypiciu sagana herbaty.

Mój plus. Przekonywujący sposób pisania o b. dobrych powieściach.

To pójdzie trochę inną droga.... Krok po kroku sobię zamierzam iść..

.