Jakoś nie...wycierałam ręce:)) Po to był ten stołeczek obok. Szkalna z kompotem, szmatka wilgotna itp przybory;))

.

Miejsce czytania. Moim ulubionym meblem do czytania książek był fotel ze skórzanym siedziskiem, pod którym była fikuśna konstrukcja nośna z rafii, upleciona tak gęsto, że wyglądało to jak  tkanina. Dookoła było oparcie tworzące jakby dużą literę D, oczywiście otwartą od przodu. Siedziałem poprzecznie do ogólnie przyjętego zwyczaju używania tego mebla, nogi były przewieszone przez poręcz, a książka spoczywała na kolanach. Czytanie czasami wspomagały mordoklejki.

A wiesz, w Łańcucie, jak się jakoś specjalnie poprosi , wpuszczają do biblioteki. I tam jest kolekcja czasem bardzo dziwnych mebli służących do siedzenia przy czytaniu.

Warto zobaczyć.

.

Tamten na którym jechałam pierwszy raz w życiu był najcięższy w PRL w latach 60-tych...nie pamietam nazwy.

A reklama fajna:).

.

Teraz sobie uświadomiłam czemu nie plamiłam książek... Pamięć się odnalazła:))

Przecież zrywałam z gałęzi za ogonek.... A pestkami plułam 'na odległość'...;).

.

Aleszszsz.... przypomniał mi Pan :))

.

A tego nie pamiętam.

Tam 'cała ulica' czyli panowie, wyszła oglądać. Nikt na początku nie poprosił : daj się przejechać. Panom starszym trochę od niego, ale z np motorowerami, nie za bardzo wypadało dać się wozić. Siostry nie mógł...bo by było samolubstwo. To zostałam ja - akurat z wizytą i w rybaczkach.

Zreszta wszyscy patrzyli...Do końca ulicy nie było daleko..ale i kobiety z okien. Nie mogłam sobie pozwolić na żaden błąd:)))

.

Jestem za SHL, bo mimo iż motor miał kanapę to miał też pasek z dermy do trzymania się dla pasażera.

Marylu, jest pamięć wewnętrzna i zewnętrzna, za tą ostatnią robimy razem z telokiem. :)

Właśnie ten pasek wydaje mi się znajomy... Skądś bylo to pytanie we mnie o stosowną pozycję na motorze,,,  I chyba ten pasek rozstrzygnął że wsiadłam. Przy dwu osobnych siodełkach nie było by kwestii

.

Aha....a jego siostra miała sukienkę wąską.. NIe była odpowiednio ubrana. Ja w rybaczkach. Chyba to wszystko razem:))

.

Ludzie na HD-ach, szczególnie w płd stanach Stanów, to skrajne przeciwieństwo tych tam kiedyś marzacych o eshaelce, junaku lub wuesce, a jeszcze bardziej czytajacych Coryllusa i jego sympatyków jak np Pani lub ja sam. Co nie zmienia faktu, że łatwo jest wyobrazić sobie czereśnie,  książki, seniorów rodzinnych i rybaczki na motorze podziwiane przez tzw cała ulicę.  Były czasy.

Text do porannej kawy, jak ulał. 

Mój ojciec miał WSK. Mama też jeździła, dopóki jej się motor w szczerym polu na parę godzin nie rokraczyl. Od tej pory miała dosyć.  Moje pierwsze jazdy motorem "na sandwicha", ja pomiędzy rodzicami,  miałam mniej niż 5 lat.

Zapach benzyny kojarzy mi się z ojcem. Jak poczuje benzynę,  która wyciekła komuś z motocykla, od razu przypominają mi się dobre chwile z ojcem. Motor to przygoda.

No to jutro Was 'zastrzelę' mam nadzieję...........przygodą:))...:(((...

.

Dorzucam''Pannonię'' i ''Jawę''.

Aż się prosi jakaś Galeria zdjęć motocykli:)) Wszystkie ciekawe:)

.

Prawda? Są piękne. HD miał być tylko pretekstem, a tu tyle pięknych zdjęć:)

Niestety nie wiem, jaki motocykl miał przed wojną mój Dziadziuś. Związane z nim były pewne opowieści, jeśli podawał przy tym nazwę, to zapomniałam

.

Aaaa ,nie,125 to już powojenny.