to z cwiczeniach duchowych sw. ignacego loyoli?

https://youtu.be/igaMgVhvzMA

.

Mogę napisać o tych dwu sztandarach, ale teraz bardzo mi serce dokucza. Za kilka dni.

Jeśli Pan chce.

.

https://czechowice.jezuici.pl/?p=619

Może żeby nie było, że znów piszę tekst osobisty, tutaj są wskazówki.

To z Czechowic Dziedzic...z ośrodka rekolekcyjnego.

.

tego sie bez olularow czytac nie da

Te nie. Ale wiem, po co są i o co w tym chodzi. W każdym razie dróg na skróty tu nie ma. Możesz wybrać inne ścieżki, duchowość ignacjańska nie jest opcją jedyną i niekoniecznie najlepszą dla każdego. Bez odpowiedniego powołania to w ogóle pomysł średni IMO, ale rozwijanie duchowości na własną rękę jest pomysłem zdecydowanie gorszym. 

Ja powiększam tekst na ekranie. Ale ja te zasady znam na własnej skórze.

Dlatego dałam link żeby był ,,dla wszystkich,,.

Każdy przechodzi to inaczej....a ja to już w ogóle...

Na razie i tak ledwie ruszam ręką, tak mnie serce i łopatka aż prawa boli.

Trzeba poczekać.

I tak oberwę od wszystkich stron...ale to mniejsza

.

Nie ma skrótów...tak.

.

Wolałbym bez szczegółow osobistych. W każdym razie przestrzegam przed rozwiazywaniem problemów z psychiką za pomocą pracy nad duchowością. Akurat jezuici zajmują się jednym i drugim, więc to w tym sensie dobra ścieżka, zeby iść do nich po radę. Ale naprawdę poważne korzyści odniosą ci, którzy rozważają drogę kapłańską lub zakonną. 

Nie...poważne korzyści są różnego rodzaju. Tzn Bóg wie co jest dla Osoby najpotrzebniejszą korzyścią. Ludzie patrząc z zewnątrz na kogoś po ćwiczeniach mogą uważać że co on ona tam robił?

.

I pewne problemy z psychiką jak najbardziej można rozwiązać. Gdy Bóg stanie na właściwym miejscu w oczach Osoby.... są sprawy które wyskakują na właściwe miejsce.

Nie mówię o chorobach psychicznych oczywiście.

.

Notka ma tytuł "Optymizm i dobra energia." Rekolekcje ignacjańskie to coś znacznie potężniejszego niż optymizm i dobra energia. Jak zajrzysz do dyskusji, która była jej inspiracją, to tam też jest tylko malutki wycinek tego, do czego może być przydatna duchowość ignacjańska. Rozwijanie duchowości, obojętną metodą to droga. Długa i w sumie trudna, wymagająca czasu, wysilku, prowadzenia i jakiejś przyczyny, że ktoś na nią wstępuje. Nie wyobrażam sobie, żeby np.ojciec rodziny na nią wstępował. Ale faktycznie, taki jeden tydzień u Jezuitów może być pomocny każdemu "zwyklakowi", zwłaszcza w wybranych przypadkach. Jednak wyborów sztandaru pod którym służymy i tak dokonujemy codziennie, a podstawowe "narzędzia wyboru" są w parafialnym kościele. Takie są moje przemyślenia i doswiadczenia. A chęć zamknięcia się na tydzień w klasztorze może być zwyczajnie pokusą. 

W każdym razie takie decyzje trzeba solidnie rozważyć, najlepiej przed Najświętszym Sakramentem i uzyskać jasne, wolne pozwolenie bliskich.

wspomniana ksiazke mam akurat z kosciola, tak to czasami z narzedziami bywa.

nie zalaczono do niej ostrzezen; po stanie kartek, wiec powierzchownie oceniam, ze wiekszosc skonczyla na uwagach wstepnych, a czesc dotarla do drugiego tygodnia.

w kazdym razie wezme twoje rady i zobacze co przyniesie notka maryli

https://youtu.be/iC_LfMLhe2Q

.