....tylko życie jest ciekawe...

.

Temat czytania przewija się w moich tekstach od pierwszej notki. Jasne że od lat czytam i sporo komentuję u Gabriela, skoro zaczęło się od bloga literackiego. 

Jak widać metodą dociekania co w istocie zawiera powieść można dojść do tego dzisiejszego kształtu tego miejsca. 

Prowadzona za rękę poniekąd przez Gospodarza tej strony internetowej i całego przedsięwzięcia, powtarzam swoją dawną drogę przez przeczytane dawno książki. 

Parę lat temu na ostatnich targach krakowskich, na których Klinika Języka miała stoisko, taki fragment rozmowy....ja już prawie nie czytałam powieści i jakoś skorzystałam na tym że Gabriel zawzięcie pewną książkę czytał. 

Ponieważ ciągle mam oczywiście nadzieję i oczekuję że jeszcze jedną powieść w życiu przeczytam  -  tę zapowiadaną przez naszego Gospodarza - pomyślałam, że napiszę kilka słów jako czytelnik. 

Otóż tylko życie jest z mojego punktu widzenia ciekawe.

Jak słusznie zauważyli obaj panowie...prof Święcicki i Maciejewski...ludzie i nie tylko kobiety, uciekają od życia w powieść. 

Nie jestem pewna czy to tak zawsze ale zdaje mi się że dlatego powieści pozorujące życie cieszą się wzięciem u czytelników. 

I trzeba koniecznie lubić lub identyfikować się z bohaterem. Tak też sprawny warsztatowo pisarz buduje swoje postaci. 

Nie wydaje mi się żebym się kiedyś temu zbyt mocno poddawała, ale jednak uczona od dziecka matematyki i analitycznego patrzenia na zadanie jakoś podświadomie stosowałam tę metodę do wszystkiego. Lubiłam pisarzy..Malewską itd...Bohaterów tylko do pewnego stopnia. 

No i na pewno życie jako takie nie dawało mi od siebie uciec  :)..

Poza wszystkim lubię je...

Powieść służyła mi do innych celów o których było już wyżej. 

Są jednak w mojej pamięci powieści które robiły wrażenie. To znaczy zapominałam o dystansie i w trakcie czytania nie analizowałam chwytów autora. Nie łapałam go za rękę by tak rzec.

Te książki nie musiały być ładne, miłe itd...

Nie wyliczę ich tutaj. 

Jest jakoś tak że uważam że od pisania...powiedzmy....powieści jest mężczyzna. 

Nie mam pojęcia czy samiec alfa jak dziś pyta w swoim tekście Gabriel. Nie wiem. 

Nie wiem jako kobieta. Jako zaś czytelnik nigdy się nad taką kwestią nie zastanawiałam. 

Pozostaje czekać na tę ostatnią dla mnie jako czytelnika powieść...

.

	Maryla-Sztajer
	17 kwietnia 2019 16:01