.

http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=24978&showdel=y

http://archiwum.czeladz.pl/dokumenty/1435732738.pdf

https://witchesconference.wordpress.com/

http:www.tvn24.pl/katowice,51/czeladz-odsloniecie-rzezby-czarownicy,673730.html

.

W numerze specjalnym Szkoły Nawigatorów, w artykule Okradzione Miasto, jeden z listów poświęciłam sprawie tzw czeladzkiej czarownicy.

W powyższych linkach jest podstawowy zasób informacji, jeśli kto nie zna całej historii.

Wracam do tego tematu, bo jest to znakomity przykład manipulacji faktami historycznymi. Odwracanie znaczeń - po dawnemu odwracanie kota ogonem.

Sprawa bowiem jest aktualna i bardzo przewrotnie zniekształcana.

W realnym świecie kobieta zamożna i niegłupia została bezprawnie oskarżona o czary. Bezprawnie bo nie przez Kościół a wręcz w tajemnicy przed nim. Prawa Koscioła przywłaszczyli sobie urzędnicy miejscy i dopiero gdy doszło do podziału majątku po ściętej i spalonej kobiecie, ktoś udał się do sądu kościelnego. Który kobietę oczyścił z oskarżeń. Co nie wróciło jej życia, naturalnie. Urzędnicy miejscy zostali ukarani i tyle.

Cała dokumentacja procesu i odwołania od wyroku leżała sobie w archiwum miejskim aż półtora wieku. Jeszcze w latach 20-tych XX w. endecki burmistrz miasta Antoni Rączaszek miał ją w ręku i zrelacjonował na piśmie, co wyczytał.

Po nim władza miejska przechodziła z rąk do rąk różnych socjalistów (co jest osobnym tematem). A dokumenty - pokazujące, że Kościół nie oskarżał a bronił - zniknęły.

Kilka lat temu wrócono do tak pięknego i malowniczego tematu z prawdziwym rozmachem. Jest wyżej link do konferencji naukowej organizowanej w Chorzowie przez UJ. Na temat czarownic. Z udziałem profesorów. Czarownica czeladzka też tam była - poprzez treść referatu - obecna.

Jednak już wcześniej wykonano rzeźbę młodej kobiety lecącej na miotle. Usiłowano ją poczatkowo ustawić w niszy pod kościołem, przy ul. Bytomskiej.

Na co nie zgodził się ani proboszcz, ani część mieszkańców.

Dziś już rzeźba stoi, po drugiej stronie Rynku. Wskazując miotłą na kościół. 

Odbyły się szumne i barwne uroczystości odsłonięcia pomnika. Rzeźbiarz zarzeka się iż nie myślał o Katarzynie Włodyczkowej, ale ot tak...o młodych kobietach wyrywających się z okowów, oskarżanych za to o różne brzydkie rzeczy.

Kłopot z tą sprawą jest taki oto. 

Oczywiście miejscy urzędnicy postapili bezprawnie. Każda władza lubi skorzystać, gdy może sobie pozwolić na samowolę. Proces przypadał na schyłek Księstwa Siewierskiego. Biskupi Krakowscy byli zaangażowani w sprawy krajowe bardzo mocno. Nawet wyroki sądowe, majątkowe, uzyskane przez miasto, nie były egzekwowane.

Urzędnicy, należący do dawnych mieszkańców miasta zapewne (choć niekoniecznie) w oczach współczesnych czeladzian wyglądają brzydko. Ponieważ w małym mieście wiele rodów jest spokrewnionych, sprawa rzutuje na resztki dawnych rodów. Od tej pory powoływanie się na dawne swe korzenie miejscowe może już nie być dla przeciętnego, napływowego mieszkańca powodem do chwały.

Pozbawia się nas autorytetu, zasług, osiągnięć. 

Z drugiej zaś strony, choć bezstronni naukowcy jasno mówią, ze Kościół się z wyrokiem nie zgodził, sprawców ukarał itd.... nigdzie nie pada zdanie: to nie KK ścigał czarownice.

Zaś wtłaczana od dziesiątków lat informacja, że Święta Inkwizycja itd...robi swoje w podświadomości odbiorcy. 

Aby mu się zaś 'nie zapomniało' że to KK jest winowajcą, tak czy tak, rzeźbę której nie udało się ulokować bezpośrednio pod budynkiem kościoła, ustawiono na rogu Rynku i ....ulicy księdza Pieńkowskiego. Miotła wskazuje w stronę stojącej po przeciwnej stronie świątyni. Proszę obejrzeć zdjecia.

No i gra terenowa - tytułowa - Czeladzka Czarownica. Na miejskich imprezach grają w nią seniorzy. Należy znaleźć 'kesz' który w tej grze jest umieszczony na górze Borzecha, miejscu spalenia 'czarownicy'.

I tak bardzo zgrabnie jednym kijem dokłada się i dawnym rodom miejskim (odpowiedzialność zbiorowo-środowiskowa) i Kościołowi.

 

Kłopot polegał na tym, że bardzo skomplikowane nadania majątkowe dla parafii w XIII wieku powodowały w następnych stuleciach ciągłe procesy o pieniądze należne parafii. Proboszcz był nieobecny, a sprawcy uwinęli się z procesem i wykonaniem wyroku błyskawicznie. Aby się zmieścić w czasie.

Temat kradzieży pamięci będę opisywać w następnych odcinkach.

 

ps. Na pikniku dla dzieci spacerowała sobie w ubiegłym roku młoda i piękna czarownica. Niczego chyba nie przegapiono.

 

 

 

---

tagi: etnografia  semantyka  czarownica 

	Maryla-Sztajer
	18 lutego 2018 14:39

7     1281    4 zaloguj sie by polubić