.

Miejsce akcji to dawny adres ul. Będzinska  10. Czeladź. 

Dzisiaj w tym punkcie wjeżdża się do miasta samochodem od strony Będzina, na obszernym ni to rondzie ni to skrzyżowaniu jedzie prosto czyli w lewo i po niecałych 10 minutach już są Siemianowice Śląskie.  Jeśli pasażerowie nie popatrzą przy stacji benzynowej do tyłu i do góry, to nawet nie zauważą masywu kościoła nad miastem. 

.

Ta Będzińska 10 to adres szkoły podstawowej nr 1. Historycznej, kultowej jak się dziś mówi. I zburzonej wraz z sąsiednią bardzo porządną kamienicą, mieszczącą obszerną księgarnię i sklep papierniczy. 

Jako że miejsce było narożnikiem dwu ulic, szeroki chodnik, prawie placyk z klombem różanym w centrum, był od ruchliwego skrzyżowania oddzielony łańcuchami. 

Przez to miejsce jechał i wyścig pokoju i tow. Breżniew. 

Na co dzień jednak brać szkolna siadywała na łańcuchach, zanim jedni poszli Grodziecką do bloków inni w stronę Staszica...

Wiele wspomnień ważnych...Kilka lat temu koleżanka przypomniała mi, bo tego nie zapamiętałam, rozmowę długą....Już było po maturze. Czerwiec, róże na klombie, ja w przelocie z Wrocławia. Przysiadłam czekając pewnie aż T.M. skończy.

Tłumaczyła koledze żeby jednak zdawał na studia zamiast marnować się idąc do zakonu. Nic mnie jego decyzja nie obchodziła. Nigdy się nikomu nie wtrącałam...

Cała sytuacja została mi przypomniana i okazało się że on w tym bardzo starym zgromadzeniu osiągnął najwyższe godności itp....A T.M. szukała u niego po latach  porady duchowej. 

:)

.

Moje  z tego miejsca wspomnienie jest dramatyczne w całkiem innym duchu.

Ostatnio na SN pojawia się temat stosownosci lub niestosowności. I tak chodzi za mną tamta historia. 

Też był czerwiec. Bo na klombie były te róże a my łaziliśmy w koło szkoły wyczekując końca roku szkolnego.

Chyba kończyłam szóstą klasę albo już siódmą? 

Bardzo nam się podobał jeden kolega. Poważniejszy niż reszta chałastry. Może powtarzał klasę? 

W każdym razie muszę tu dodać iż była z mieście tzw banda Nanaków. Oni się trochę inaczej nazywali ale wszyscy czemuś przekręcali. Głównie to byli dwaj bracia bardzo podobni do siebie. Otóż na szkolnym podwórku ktoś krzyknął, że jeden z braci leje tego naszego ulubieńca przed księgarnią. Kto mógł rzucił się do płotu....ja aż wyszłam pod księgarnię. Tyle że po drugiej stronie klombu.

Z dzisiejszej perspektywy powiem tak. Ten nasz kolega nijak nie dorównywał  umiejętnościami w bójce owemu Nanakowi. 

Chyba jednak coś im zawinił. Zachował się w  tej sytuacji bardzo stosownie. Wszyscy patrzyli. Dość zawzięcie markował bójkę. Ale ewidentnie markował. Oberwał chyba mniej dzięki temu. Nanak nie mógł sobie też na zbyt wiele pozwolić by go jednak milicja nie usadziła. 

Nikt dorosły nie wyszedł w tym czasie z księgarni mającej przecież dwa ogromne okna.

Nanak po chwili poszedł w stronę Rynku, kolega nasz zaś wycierając krwawiący nos w rękaw, poszedł gdzieś przez szkolne podwórze i dziurą w płocie na skróty w stronę domu, na Piaski.

Stałam chwilę na tym chodniku i mogę teraz tylko fantazjować. Choć ogromnie go lubiłam nie pobiegłam za nim z chusteczką do nosa. 

Może dlatego że nie było jeszcze jednorazowych.  Krew na bawełnianej spowodowała by śledztwo w domu? 

Pewne że gdybym się wyrwała z tą pomocą kolega nigdy by mi nie darował.

.

Jeszcze jesienią przyjechała do miasta karuzela.

Taka wysoka z krzesłami na łańcuchach. Z muzyką jakąś. Zwyczajowo stanęła przy Grodzieckiej. 

Okropnie się tego wirowania bałam. Chodziłam tylko patrzeć. Któregoś dnia wyjęłam pieniądze z kieszeni i kupiłam bilet. 

Siadłam na metalowym krzesełku. Jeszcze nie zapinałam łańcucha zabezpieczającego gotowa machnąć ręką na bilet i uciec.

Los jednak chciał bym tego nie zrobiła. Gdzieś z cienia wyszedł Nanak. Usiadł na sąsiednim krzesełku. No teraz to już nie honor było mi wstać. Zapięłam się. Chłopak przekornie chyba złapał na oparcie mojego krzesełka i już mechanik włączył muzykę i uruchomił karuzelę. Te łańcuchy zgrzytały, różne pary które wcześniej pozakręcały swoje łańcuchy teraz niebezpiecznie je w locie rozkręcały. 

W tym wszystkim trzymana przez kogoś czułam się chyba bezpieczniej? 

W każdym razie już na ziemi Nanak sobie zwyczajnie poszedł. Chętnie bym sobie przypomniała czy kiwnął np głową?  Czy cokolwiek...?

No ale nie pamiętam. 

To oczywiście Czeladź. Zanim doszłam do domu, już wiedziano. W czasach bez telefonów  :))

O tamtej bójce pod księgarnią zresztą wtedy też...

 

Ale chyba zachowałam się dobrze, bo nikt nie patrzył na mnie z wyrzutem. 

Jakoś te łańcuchy ze skrzyżowania i te skrzypiace karuzeli mam razem w pamięci. 

A Nanak zabił się kilka lat później na motorze. 

 

  :)

 

 

 

 

 

 

---

tagi:

	Maryla-Sztajer
	9 kwietnia 2019 17:02

29     1476    6 zaloguj sie by polubić